Dom Nicole Walker

Liam

- Nicky, ale ja nie chciałem cię urazić, przecież wiesz..

Nicole

- Wiem... Dlatego właśnie przepraszam. Po prostu nie chciałam się z tobą kłócić, chyba mnie rozumiesz? - położyła się tak, że głowę miała na kolanach chłopaka. Spojrzała mu w oczy.

Liam

- W porządku. - uśmiechnął się. - To było miłe, nawet bardzo. Tylko po prostu z tego co mówiłaś, nie chcesz się opierać związku tylko i wyłącznie... na.. wiesz czym. - pocałował Nicole.

Nicole

- Wiesz za co cię tak cenię? Właśnie za takie stwierdzenia. Nie chcesz i dbasz o to, żebym nie robiła niczego przeciwko sobie. Dziękuję... - to ostatnie słowo prawie wyszeptała.

Liam

Liam po usłyszeniu tych słów znów się uśmiechnął. Oparł głowę o oparcie i zaczął gładzić włosy Nicole. Ściszył trochę telewizję, by nie przeszkadzała im ona w wspólnym milczeniu.

Nicole

Nawet nie minęło dużo czasu, jak Nicole wczuła się w panującą dookoła ciszę. Zamknęła oczy. Spała dziś tak mało, a na kanapie obok Liama czuła się niesamowicie bezpiecznie. Może to było głupie, ale zasnęła..

Liam

- Nicole? - zaczął cicho. - Nicky... - kiedy zauważył, że nie Nicole śpi zaczął się jej przyglądać. Wyglądała co najmniej słodko.. Odgarnął jej włosy z twarzy. Zaraz przyszło mu na myśl, że tu musi być jej niewygodnie. Wziął ją więc na ręce i zaniósł do jej sypialni. Usiadł na krześle obok i ponowił przyglądanie się śpiącej Nicky..

Nicole

Nicole otworzyła oczy. Jakie było jej zdziwienie, gdo odkryła, że leży nie w tym samym miejscu, w którym zasnęła, a obok siedzi Liam.
- Długo spałam? - odezwała się.

Liam

- Długo? Nie.. Za to jak słodko - uśmiechnął się łagodnie. - Słuchaj.. Skoro na dworze taka ładna pogoda, to może wyjdziemy gdzieś na spacer, co?

Nicole

- Masz rację, w końcu cały dzień w zimnym domku.. Szkoda jest tracić takie piękne lato.. Daj mi tylko minutkę...
Nicole wstała z łóżka i poszła o łazienki. Przebrała się z domowych ciuchów w koszulkę na ramiączkach i spódniczkę. Związała włosy i wyszła do Liama.
- Gotowa - oznajmiła z uśmiechem.

Liam

Liam chwycił Nicole za rękę i razem wyszli z domu dziewczyny.

Nicole

Nicole z Liamem podeszli na podjazd.
- No cóż.. Przede mną dużo pracy. Obawiam się, że tym razem nie będę mogła cię do siebie zaprosić...

Liam

- W porządku... Postaram się przeżyć. Dzięki, Nicky. Dzięki za wczoraj, za dzisiaj... - nie kończył, bo nie wiedział jak. Dał jej długiego buziaka na dobranoc i po pożegnaniu się z nią poszedł w swoją stronę.

Nicole

Nicole patrzyła za Liamem. Musiała przemyśleć jego zachowanie. Raz mówi tak, raz inaczej. Nie wysławia się do końca jasno o jej ciąży... Weszła do domu, włożyła mokre ubrania do pralki, ustawiając na suszenie i położyła się spać, nic nie jedząc.

Liam

Liam podszedł do drzwi. Miał nadzieję, że Nicole będzie w domu, już zdążył się za nią stęsknić. Zadzwonił raz, zadzwonił drugi raz. Nic. Napisał więc kartkę:
Nicky, byłem tu i tęsknię za Tobą! Nie wiem, może Cię nie ma? Kiedy się spotkamy? Nie mogę się doczekać.. Buziaki! Liam
Kartkę wsunął szparą pomiędzy drzwiami do środka. Chciał, żeby Nicole wiedziała, że o niej myśli. Poszedł dalej.