Dom Nicole Walker

Liam

- No tak. Wtedy już zawsze będziesz kogoś miała. Mam nadzieję, że znajdziesz wtedy czas i dla mnie, co?

Nicole

- Oczywiście, że tak. Możesz być spokojny.
Nicole odebrała to pozytywnie, ponieważ z tego co mówił nie miał zamiaru zostawić jej po tygodniu.

Liam

- W takim razie w porządku - uśmiechnął się. Nie przestawał przyglądać się Nicky.

Nicole

- Czemu się tak przyglądasz? Mam coś na buzi? - zaśmiała się.

Liam

- Nie, po prostu... Jesteś piękna. Mówił ci to już ktoś? Pewnie nie jestem pierwszy, co?

Nicole

Nicole spojrzała na Liama. Nie wiedziała co odpowiedzieć, więc tylko pocałowała go.
- A tobie już ktoś pewnie mówił, że jesteś najpiękniejszym facetem na ziemii? - spytała później.

Liam

- Hej, to facet powinien prawić takie komplementy kobiecie! - zaśmiał się.

Nicole

- No cóż, nie można się trochę wyróżniać i dowartościować swojego mężczyzny?

Liam

Liam uśmiechnął się. "Swojego mężczyzny" odbijało się w jego myślach. Czyli, że Nicole też myślała poważnie o nich dwojga.
- To chyba nie zabronione. - zaśmiał się.

Nicole

- Właśnie. Więc czemu narzekasz? - zaśmiała się razem z nim. Nagle uświadomiła sobie, że postępuje jak najbardziej właściwie. Z Liamem rozmawiało jej się doskonale.

Liam

Liam i Nicole rozmawiali bardzo długo. O wszystkim i o niczym. Liam chciał przebywać z Nicky jak najdłużej.
- Już późno - stwierdził, po spojrzeniu za zegarek. - Nie chcę ci siedzieć tyle na głowie.

Nicole

- Liam, przecież to żaden kłopot. Zostań tyle ile chcesz..

Liam

- Nicky... Nie żądam od ciebie niczego i bardzo cię szanuję. Chce, żebyś wiedziała, że jestem porządny i godny zaufania. Nie będę więc nadużywał twojej gościnności, chyba że z twojej woli. - pocałował Nicole i spojrzał na nią.

Nicole

Liam zaimponował Nicole tym co przed chwilą powiedział. Tak, to odpowiedni wybór.
- Chyba zdażył się jakiś cud, że ciebie spotkałam - wyszeptała. - Zostań ile chcesz, możesz u mnie przenocować. Nie chcę, żebyś włóczył się w nocy ciemnymi uliczkami.

Liam

- A więc zostanę - uśmiechnął się.