Dom Alyssy Shany

Alyssa

-No już dobrze- mówiła uśmiechając się i głaszcząc go po głowie jak małe dziecko.

Nicole

- Ryan, przecież my ciągle jesteśmy młodzi - zaśmiała się, kończąc jeśc śniadanie.

Ryan

-No, ja się najadłem. Pójdę pozmywać, wyreczę cię Aly- powiedział i zebrał brudne naczynia.

Alyssa

-Dzieki Ryan. A tobie panno Nicoletto, jak się spało?- uśmiechnęła się.

Ryan

-Jestesmy nie jestesmy, ale to nie to samo co dawniej- posmutniał żartując.

Liam

- Wypić? Hm.. Pamiętam toast, a potem? Przecież nie piliśmy dużo, prawda Ryan? - śmiał się razem z nim.

Alyssa

-No wiesz Liam, kto ostatnio mówił że jż nie jest młody, hę?- zachichotała.

Ryan

-No Liam, nie dużo pamiętam więc może?- kręcił oczami i głośno się smiał.

Nicole

- Oj, nie lubię tej odmiany mojego imienia... - udała smutną. - Dobrze. Co prawda kilka razy wstawałam nad ranem, ale w porządku. Było mi trochę niedobrze.. - spojrzała wymownie na Alyssę. Chodziło jej po prostu o poranne mdłości, które zresztą miewała codziennie.

Liam

- Może.. Ale ja pamiętam. Zachowywaliśmy się w porządku, nie musisz się martwić - zaśmiał się. - Pomóc ci, Ryan? - spytał i nie czekając na odpowiedź wstał, a następnie pomógł chłopakowi zmywać.

Nicole

- Hm, ja za to czerpałam energię z wody i soku. Próbowaliście bawić się kiedyś tak? A za to bez alkoholu? - spytała chłopaków, uśmiechając się.

Liam

- Może cię zdziwię, ale tak. Przynajmniej ja - zaśmiał się. Kiedy już pozmywaniu usiadł razem z innymi.

Nicole

- No fakt, to mnie zdziwiłeś - zaśmiała się. - A tak serio, żeby nikogo tu nie obrażać to nie wątpiłam w to. - ciągle się uśmiechała. - No cóż, Aly. Myślę, że już będę się zbierać. Nie mogę ci tyle siedzieć na głowie!

Liam

- Już idziesz? Chcesz, to może cię odprowadzę? - spytał.

Nicole

- Jak chcesz. Z drugiej strony nie chcę cię zmuszać, żebyś już opuścił przyjęcie..